Idioma Origen:
Ruhunu ve dünyayı silip ezip geçen silahlarla korunan, sınırlarla dolu bir dünyada yaºıyorum. Soruyorum kimin nesidir neyin fesi? Dört bir yanı saran yine korkunun tek sesi, tek nefesi. Çocuklar ağlıyor, bayılıyor kadınlar! Yine hep yere düºen neden gençler oluyor? Soruyorum size; neden üstümüze çöken bu kara bulutlar? Neden düºmanlıklar? Kırılan bu kalemler, neden bu çiçekler hep solup giden? Bu mu mutlu, aydın dünya? Yerin dibine batsın! Ne kendimce fethetmek, ne de kral olup insanlara hükmetmek; tek isteğim geri dönmek. İnsan gibi yaºamak ve de yardımlaºmak sadece bu dünyada, içimdeki tek yürek, tek dilek.
Ruhumu zehirleyip ellerimizi ayıran, amansız bir kavganın içine atanlar, kin ve intikam dolu lanet bir dünya kurdular. Vuran vurana, kıran kırana! Oysa, hepimize yetecek kadar bol su, toprak var bu dünyada. Evet! İnsanız insan; hayvan değil! Medeniyet dedikleri yakıp yıkmak değil. İnsan soyu piyon değil. Sevgi asla uzak değil. Barıº önce içinde! Bizler ise, doğayı dıºlamakla baºladık iºe! Kendimizi çirkin ruhsuz evlere, kentin beton yığınına hapsettik Gökyüzünü, toprağın kokusunu unuttuk. Fethe çıkarken koca dünyayı, insan gibi yaºamayı unuttuk, nefes almayı!
İnsanlık ayıbı iki ayrı dünya bu: aç, sefil insanlar, gökten bomba atanlar!
Yeteri kadar düºünmüyoruz; hissetmiyoruz esen rüzgarı, açan çiçekleri, yağan yağmurları, toprak anayı, kuºları, böcekleri ve de birbirimizi. Oysa, bize gereken tek ºey değil kaygı: önce sevgi ve saygı. Siyah beyaz, kız erkek... Her birimiz gülen, ağlayan, hayaller kuran. Bizler bir bardak su içmek için, uğruna öldüğümüz toprağımıza gömülmek için bile para vermek zorunda kalan. Yetmez; kandırdılar bizleri ve sizleri! Çıkar için, para pul için, güç için girdik birbirimize! Yalanları beynimizde! Vaatleri çöplükte! Hiç biri özgürlük, mutluluk getirmedi; getirdikleri tek ºey cehennemin kendisi insanların efendisi: kan ve gözyaºı.
Savaºa karºı olmak kendine yontmak değil; savaº cephelerde solan çiçekler değil! Savaº sokaklarda, savaº evimizde, savaº kendi içimizde. Uyan doğan yeni güne! Üstünde esen bu vahºi bir egonun sergilenen çirkin bir oyunu. Bu vahºi adamlara kanma, amaçları için piyon olma. Sana, duygularına hükmetmeye çalıºıyorlar. Bizleri namlunun ucuna sürüyorlar. Aldanma; özgürlüğünden asla vazgeçme. İzin verme ahmakların çıkıp kendilerini kral ilan etmesine. Umutsuzluğa kapılma! Bizler yeni bir dünyayı yaratacak güçteyiz. Bitecek; ºiddeti yok ettiğinizde gülecek yüzler!
Idioma Destino:
Ruhunu ve dünyayı silip ezip geçen silahlarla korunan, sınırlarla dolu bir dünyada yaºıyorum. Soruyorum kimin nesidir neyin fesi? Dört bir yanı saran yine korkunun tek sesi, tek nefesi. Çocuklar ağlıyor, bayılıyor kadınlar! Yine hep yere düºen neden gençler oluyor? Soruyorum size; neden üstümüze çöken bu kara bulutlar? Neden düºmanlıklar? Kırılan bu kalemler, neden bu çiçekler hep solup giden? Bu mu mutlu, aydın dünya? Yerin dibine batsın! Ne kendimce fethetmek, ne de kral olup insanlara hükmetmek; tek isteğim geri dönmek. İnsan gibi yaºamak ve de yardımlaºmak sadece bu dünyada, içimdeki tek yürek, tek dilek.
Ruhumu zehirleyip ellerimizi ayıran, amansız bir kavganın içine atanlar, kin ve intikam dolu lanet bir dünya kurdular. Vuran vurana, kıran kırana! Oysa, hepimize yetecek kadar bol su, toprak var bu dünyada. Evet! İnsanız insan; hayvan değil! Medeniyet dedikleri yakıp yıkmak değil. İnsan soyu piyon değil. Sevgi asla uzak değil. Barıº önce içinde! Bizler ise, doğayı dıºlamakla baºladık iºe! Kendimizi çirkin ruhsuz evlere, kentin beton yığınına hapsettik Gökyüzünü, toprağın kokusunu unuttuk. Fethe çıkarken koca dünyayı, insan gibi yaºamayı unuttuk, nefes almayı!
İnsanlık ayıbı iki ayrı dünya bu: aç, sefil insanlar, gökten bomba atanlar!
Yeteri kadar düºünmüyoruz; hissetmiyoruz esen rüzgarı, açan çiçekleri, yağan yağmurları, toprak anayı, kuºları, böcekleri ve de birbirimizi. Oysa, bize gereken tek ºey değil kaygı: önce sevgi ve saygı. Siyah beyaz, kız erkek... Her birimiz gülen, ağlayan, hayaller kuran. Bizler bir bardak su içmek için, uğruna öldüğümüz toprağımıza gömülmek için bile para vermek zorunda kalan. Yetmez; kandırdılar bizleri ve sizleri! Çıkar için, para pul için, güç için girdik birbirimize! Yalanları beynimizde! Vaatleri çöplükte! Hiç biri özgürlük, mutluluk getirmedi; getirdikleri tek ºey cehennemin kendisi insanların efendisi: kan ve gözyaºı.
Savaºa karºı olmak kendine yontmak değil; savaº cephelerde solan çiçekler değil! Savaº sokaklarda, savaº evimizde, savaº kendi içimizde. Uyan doğan yeni güne! Üstünde esen bu vahºi bir egonun sergilenen çirkin bir oyunu. Bu vahºi adamlara kanma, amaçları için piyon olma. Sana, duygularına hükmetmeye çalıºıyorlar. Bizleri namlunun ucuna sürüyorlar. Aldanma; özgürlüğünden asla vazgeçme. İzin verme ahmakların çıkıp kendilerini kral ilan etmesine. Umutsuzluğa kapılma! Bizler yeni bir dünyayı yaratacak güçteyiz. Bitecek; ºiddeti yok ettiğinizde gülecek yüzler!